Ze kunnen niet lopen of praten maar wel dansen! Dit is super leuk. Ik hoop dat we het snel weer gaan doen!

Sanne (10)


Kijk in mijn ogen

Kijk in mijn ogen

Muziek klinkt op de gang. De deur vliegt open en een groep vrolijke kinderen springt en danst naar binnen. Glinsterende ogen en een verwachtingsvolle blik. Wat zich ontvouwt is een dynamische voorstelling, waarbij de kinderen, dansers en ouderen samen dansen en elkaar veelvuldig aanraken. Het geluk straalt ervan af.

Dit is Kijk in mijn ogen een dansproject van ouderen, muzikanten en kinderen.

Vooruitlopend op de voorstelling krijgen de kinderen workshops op school. Wat betekent aanraken voor je, wat is prettig aan fysiek contact en wat vindt je misschien lastiger? Er is immers nauwelijks contact tussen generaties en kinderen vinden ouderen best eng. De kinderen oefenen in het maken van contact via dans – dan komt de zachtheid boven.

Ook de ouderen krijgen een dansrepetitie. Ze hebben nog nauwelijks fysiek contact en ervaren dankzij de dans hoe het is om aangeraakt te worden. Het gesprek zet zich daarna voort, wat gebeurt er, wat doet het met je?  Het dansen, de gesprekken, het samen zijn versterken het gevoel van eigenwaarde.

 

Op de dag van de voorstelling komt alles bij elkaar en komen ouders, buurtbewoners en verzorgenden kijken.

Het is één groot ontroerend feest.

 

 

Het mooiste wat we elkaar kunnen schenken is aandacht. Het ontroert me bij PRA hoe snel de dansers en kinderen dicht bij de oudere mogen komen. Dit is echt uniek om te ervaren. Ze raken de oudere waar het in het in hun leven om draait en waar zo'n intense behoefte aan is door de "leegheid" van hun bestaan. Hun kostbare tijd gaat vaak verloren met alledaagse dingen, terwijl ze zo'n behoefte hebben om wezenlijk te luisteren, te vertellen en te voelen.

Zorgmedewerker

 

De film Kijk in mijn ogen is winnaar van het festival CinemaSenior 2015. Het juryrapport meldt: “Deze film toont dat dans een krachtig middel is in het werken met minder vitale ouderen. De ontdekking van de ander staat centraal. Het helpt kinderen een drempel over door ze ouderen te laten aanraken. Huidhonger – het tekort aan lichamelijk contact bij ouderen – is een groot thema in de zorg. Je kan de hoge therapeutische waarde bijna voelen in de film. De jury onderschrijft daarom de boodschap dat dit type projecten altijd onderdeel zou moeten uitmaken van de zorg en meer de normale gang van zaken zou moeten zijn.”